Van Bryce naar Kanab
Door: Ruud
Blijf op de hoogte en volg Ruud
28 Mei 2011 | Verenigde Staten, Kanab
Vanmorgen werd ik om 5.30u wakker en besloot voor het opstaan om nog enkele uitkijkpunten te gaan bekijken, nog een trail te lopen en dan te vertrekken, richting volgende halte: Grand Canyon. Dat leverde nog een paar aardige prentjes op, jazeker, ook een van sneeuw op de trail! Maar ja, je zit daar dan ook op zo’n 3000 meter hoogte.
Daarna vertrokken. Over alweer een prachtige weg. Vlak na Bryce nog de gebruikelijke plassen en blokken rood maar zelfs deze kleurenblinde viel het op dat het rood en bruin langzamerhand plaats maakte voor prachtig groen. Het was eigenlijk een beetje een verademing zo’n lullig groen dal met een riviertje erin en een weg erlangs.
Ik had besloten om naar Kanab te rijden. Om twee redenen. Kanab ligt niet al te ver van de Grand Canyon en Kanab is een aardig stadje dat als bijnaam heeft Little Hollywood. Mijn bedoeling was om in Kanab na te gaan wat mijn kansen waren op een kampeerplek op de North Rim Campground in het Grand Canyon NP. Eerst ben ik tegen beter weten in nog naar Zion NP gereden. Ik had van Gera en Roel la gehoord dat je daar alleen met shuttles in kan maar ik dacht, met een motor weet je maar nooit. Maar nee, hoor, onverbiddelijk zijn ze. Ik kwam er niet in.
In Kanab ben ik rechtstreeks naar de Visitor Center gereden. Omdat ik vermoedde dat niet meer het weer mijn grootste astpost zou zijn maar Memorial Day. In het VC zat uiteraard weer zo’n oud dametje vriendelijk te wezen. Ik nam me voor om dat wat ze mr ook zou zeggen, niet te geloven. De camping op de North Rim is vol, zei ze. Morgen rij ik dus daarheen (is toch nog zo’n stieve (???) 70 mijl van hier. Als ie echt vol blijkt te zijn , dan bezoek ik de Rim, rij terug naar de eerst volgende camping, die ligt op 12 mijl en anders naar de daarop volgende, die ligt op 40 mijl. Kan ik er overmorgen nog een dag heen.
Ik overnacht in motel Parry Lodge. De drie gebroeders Parry kregen in 1924 voor de opname van de film Deadwood Coach die in de buurt van Kanab werd gedraaid het verzoek allerlei dingen te regelen: natje en droogje voor de filmsterren, onderdak, inrichting van de locaties, levering van kuddes koeien en paarden, transport van en naar de locaties, catering te velde, vermaak voor de filmsterren en de staf na gedane arbeid. Onmiddellijk na die eerste keer togen de heren met foto’s en ander materiaal van de omgeving van Kanab naar Hollywood om ook andere filmmakers over te halen van hun diensten gebruik te maken en dat werd een groot succes. Er zijn ongeveer 120 films en 20 TVseries daar gedraaid in de buurt van Kanab en telkens konden de Parry broeders de diensten leveren. Zo ongeveer alle belangrijke filmsterren van de Wildwestfilms (Reagan! Sinatra!) hebben hier overnacht. Ik slaap vannacht in de kamer waar Brotherick Crawford .ooit heeft geslapen. Helaas ken ik de beste man niet.
En ik heb een dra-ma-tisch besluit genomen: ik ga niet naar Las Vegas om mijn reis terug te verdienen en ik ga niet naar Death Valley en Mojave Dessert. Ik begreep van Art en Cathy dat ik in zoveel woestijn tegenkom als Death Valley en Mojave samen. En nog warmer. Hoe dan ook, ik heb er nu 4000 mijl op zitten en als ik dat tweede stuk helemaal doe, dan rij ik er nog eens 4000. Als ik dit stuk eraf haal, scheelt me dat ongeveer 1000 mijl. En ik krijg toch meer behoefte aan af en toe een paar dagen rust. Heb in Mesa Verde en Capitol Reef gemerkt dat dat erg prettig is. Je wordt per slot van rekening een dagje ouder, niet waar.
Daarna vertrokken. Over alweer een prachtige weg. Vlak na Bryce nog de gebruikelijke plassen en blokken rood maar zelfs deze kleurenblinde viel het op dat het rood en bruin langzamerhand plaats maakte voor prachtig groen. Het was eigenlijk een beetje een verademing zo’n lullig groen dal met een riviertje erin en een weg erlangs.
Ik had besloten om naar Kanab te rijden. Om twee redenen. Kanab ligt niet al te ver van de Grand Canyon en Kanab is een aardig stadje dat als bijnaam heeft Little Hollywood. Mijn bedoeling was om in Kanab na te gaan wat mijn kansen waren op een kampeerplek op de North Rim Campground in het Grand Canyon NP. Eerst ben ik tegen beter weten in nog naar Zion NP gereden. Ik had van Gera en Roel la gehoord dat je daar alleen met shuttles in kan maar ik dacht, met een motor weet je maar nooit. Maar nee, hoor, onverbiddelijk zijn ze. Ik kwam er niet in.
In Kanab ben ik rechtstreeks naar de Visitor Center gereden. Omdat ik vermoedde dat niet meer het weer mijn grootste astpost zou zijn maar Memorial Day. In het VC zat uiteraard weer zo’n oud dametje vriendelijk te wezen. Ik nam me voor om dat wat ze mr ook zou zeggen, niet te geloven. De camping op de North Rim is vol, zei ze. Morgen rij ik dus daarheen (is toch nog zo’n stieve (???) 70 mijl van hier. Als ie echt vol blijkt te zijn , dan bezoek ik de Rim, rij terug naar de eerst volgende camping, die ligt op 12 mijl en anders naar de daarop volgende, die ligt op 40 mijl. Kan ik er overmorgen nog een dag heen.
Ik overnacht in motel Parry Lodge. De drie gebroeders Parry kregen in 1924 voor de opname van de film Deadwood Coach die in de buurt van Kanab werd gedraaid het verzoek allerlei dingen te regelen: natje en droogje voor de filmsterren, onderdak, inrichting van de locaties, levering van kuddes koeien en paarden, transport van en naar de locaties, catering te velde, vermaak voor de filmsterren en de staf na gedane arbeid. Onmiddellijk na die eerste keer togen de heren met foto’s en ander materiaal van de omgeving van Kanab naar Hollywood om ook andere filmmakers over te halen van hun diensten gebruik te maken en dat werd een groot succes. Er zijn ongeveer 120 films en 20 TVseries daar gedraaid in de buurt van Kanab en telkens konden de Parry broeders de diensten leveren. Zo ongeveer alle belangrijke filmsterren van de Wildwestfilms (Reagan! Sinatra!) hebben hier overnacht. Ik slaap vannacht in de kamer waar Brotherick Crawford .ooit heeft geslapen. Helaas ken ik de beste man niet.
En ik heb een dra-ma-tisch besluit genomen: ik ga niet naar Las Vegas om mijn reis terug te verdienen en ik ga niet naar Death Valley en Mojave Dessert. Ik begreep van Art en Cathy dat ik in zoveel woestijn tegenkom als Death Valley en Mojave samen. En nog warmer. Hoe dan ook, ik heb er nu 4000 mijl op zitten en als ik dat tweede stuk helemaal doe, dan rij ik er nog eens 4000. Als ik dit stuk eraf haal, scheelt me dat ongeveer 1000 mijl. En ik krijg toch meer behoefte aan af en toe een paar dagen rust. Heb in Mesa Verde en Capitol Reef gemerkt dat dat erg prettig is. Je wordt per slot van rekening een dagje ouder, niet waar.
-
28 Mei 2011 - 07:11
Sasja:
Gelukkig staat er een nieuw verslag op je blog, 2 zelfs. Ik begon me al zorgen te maken toen er geen nieuwe kwam, bovendien is dat nu net zoiets als wanneer de krant niet wordt bezorgd. Meer discipline dus graag, ja! : ))
Het blijven prachtige foto's (overigens, voor tips over fotos maken kun je ook alweer terecht bij je allerbriljantste schoonzoon). Verder een nieuwtje van mijn kant: ik heb een nieuwe vriend: de dikke logge witte uit 2005 heeft plaatsgemaakt voor zo'n ding dat jij ook op je schoot hebt: een ranke macbook air! We hebben besluiten om niet dat mooie huis aan de rand van het bos te gaan kopen : ( en nu denken we dat we rijk zijn omdat we daarmee heel veel geld uitsparen. En dankzij die mooie logica heb ik nu dus een nieuwe computer.
Dikke kus ook van Quentin (had je zijn mailtje gehad?) en Milan. Man en dochters liggen nog op 1 oor. -
28 Mei 2011 - 19:32
Els:
Ik kan me voorstellen dat het je gaat duizelen van al die prachtige panorama' s in rode tinten. Dus een pas op de plaats en een beetje rust is heel verstandig. Even alles laten bezinken voordat je- als ik goed begrijp- de hitte in duikt.
Wat een geweldige foto's Ze komen me ook wel bekend voor...(-: Romantisch zonsondergang kijken op de rand van een canyon. En dan blijkt dat jij niet alleen op die gedachte bent gekomen.... Je kunt beter zonsopgangen gaan bewonderen, dan is het heel wat stiller. Alleen is het dan helaas nog te vroeg voor een mooi glas wijn erbij. Of toch niet?
Wat komen er toch veel lieve oude dametjes in je reisverslagen voor. Kom je ook nog lieve jonge dametjes tegen?
Morgen viert Madeleen haar verjaardag en zoals het er nu naar uitziet wordt het een feestje in de tuin. Ja, met deze uitgebreide reizen ga je wel leuke feestjes missen. Of zie ik het verkeerd en is jouw Amerika avontuur een groot feest.
Veel plezier verder, ga even lekker relaxen en door de natuur wandelen en voor je tentje ( en niet er in) een lekker wijntje drinken terwijl de ene ster na de andere naar beneden valt.
Tot je volgende reisavontuur, ik zie er naar uit.
Kusels
-
28 Mei 2011 - 21:20
Norbert:
'....dan scheelt me dat ongeveer 1000 mijl....behoefte aan en paar dagen rust......dagje ouder....' Poeh zeg! Nou zou ik hier kunnen gaan zeiken. Nee dus, want ik gun jullie na alle ontberingen die paar dagen met jullie luie kont in het hete zand. Maar daarna weer gewoon doen he !? Hup met z'n tweetjes op weg, mijlen vreten, fotootjes maken, verhaaltjes schrijven en het thuisfront vermaken.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
