van Managua naar Panama
Blijf op de hoogte en volg Ruud
15 April 2014 | Dominicaanse Republiek, El Valle
Dat was een onrustig nachtje, drie keer werd ik wakker van een aardschok maar gelukkig niet van de omvang
die was voorspeld. Geschud en onheilspellend gerommel van enkele seconden en dan was het weer voorbij. Hopelijk blijft die zware beving sowieso uit maar vroeg of laat komt hier weer een verwoestende beving. Dat zeg ik niet, dat voorspellen de deskundigen die, zoals ook bij ons gebruikelijk in zo'n situatie, hun ei met veel zorg en omhaal (en herhaling) van woorden mogen leggen. Vannacht nog wel een 'rode maan' gezien, erg geheimzinnig, zeker in zo'n nacht.
Met een soort van vluchtgevoel ben ik vanmorgen om 5.00u in de taxi gestapt naar het vliegveld. Wat een wereld
van verschil als je hier landt en door
Panama City rijdt, een moderne stad vol wolkenkrabbers, wel iets anders dan de shabby hoofdsteden die ik tot nu toe zag. Ik heb helaas geen foto's, dat is wat lastig als je op zesbaanswegen moet wennen aan een nieuwe leaseauto en aan het verkeer en hooguit te laat plekken ziet waar je had kunnen stoppen voor een indrukwekkend plaatje. Ik zit ik nu in Valle de Anton, een prachtig, groen (!) maar ook wel saai gebied, 100 km van Panama City. Alles lijkt hier zo in orde, de huizen zijn nog steeds kleiner dan bij ons maar meestal goed geschilderd en op een ruime kavel omrand met bougainville en andere bloemen. De auto's zijn groter en duurder en er is een dicht net van goede wegen, maar ja, ze hebben dan ook Het Kanaal!
Ik eindigde mijn trip gisteren overigens met een nieuwe post Onvoorzien. Ik werd betrapt op het overschrijden van een doorgetrokken streep en omdat ik bij aanhouding mijn rijbewijs niet kon vinden werd ik voor de keuze gesteld: confiscatie van de moter en teruggave nadat ik via een bankafschrift kon tonen dat ik mijn boete had betaald óf ter plekke een regeling treffen en dan weet je hoe laat het is. Na moeizaam onderhandelen kon ik verder na betaling van 50 dollar en die verdween in de
binnenzak van de vertegenwoordiger van het socialistisch-christendemocratisch regiem van Nicaragua. Maar goed, ik kon door en later vond ik mijn rijbewijs terug los in mijn tas. Overigens was ik volgens diezelfde agent 150 dollar kwijt geweest als ik via de normale weg had betaald. Ik ging haast op de knieën van dankbaarheid.
Zo, morgen kijk ik hier nog wat rond en trek dan verder naar een autentieker panamees gebied, 120 km verderop. Geen foto's, die ga ik morgen weer maken.
die was voorspeld. Geschud en onheilspellend gerommel van enkele seconden en dan was het weer voorbij. Hopelijk blijft die zware beving sowieso uit maar vroeg of laat komt hier weer een verwoestende beving. Dat zeg ik niet, dat voorspellen de deskundigen die, zoals ook bij ons gebruikelijk in zo'n situatie, hun ei met veel zorg en omhaal (en herhaling) van woorden mogen leggen. Vannacht nog wel een 'rode maan' gezien, erg geheimzinnig, zeker in zo'n nacht.
Met een soort van vluchtgevoel ben ik vanmorgen om 5.00u in de taxi gestapt naar het vliegveld. Wat een wereld
van verschil als je hier landt en door
Panama City rijdt, een moderne stad vol wolkenkrabbers, wel iets anders dan de shabby hoofdsteden die ik tot nu toe zag. Ik heb helaas geen foto's, dat is wat lastig als je op zesbaanswegen moet wennen aan een nieuwe leaseauto en aan het verkeer en hooguit te laat plekken ziet waar je had kunnen stoppen voor een indrukwekkend plaatje. Ik zit ik nu in Valle de Anton, een prachtig, groen (!) maar ook wel saai gebied, 100 km van Panama City. Alles lijkt hier zo in orde, de huizen zijn nog steeds kleiner dan bij ons maar meestal goed geschilderd en op een ruime kavel omrand met bougainville en andere bloemen. De auto's zijn groter en duurder en er is een dicht net van goede wegen, maar ja, ze hebben dan ook Het Kanaal!
Ik eindigde mijn trip gisteren overigens met een nieuwe post Onvoorzien. Ik werd betrapt op het overschrijden van een doorgetrokken streep en omdat ik bij aanhouding mijn rijbewijs niet kon vinden werd ik voor de keuze gesteld: confiscatie van de moter en teruggave nadat ik via een bankafschrift kon tonen dat ik mijn boete had betaald óf ter plekke een regeling treffen en dan weet je hoe laat het is. Na moeizaam onderhandelen kon ik verder na betaling van 50 dollar en die verdween in de
binnenzak van de vertegenwoordiger van het socialistisch-christendemocratisch regiem van Nicaragua. Maar goed, ik kon door en later vond ik mijn rijbewijs terug los in mijn tas. Overigens was ik volgens diezelfde agent 150 dollar kwijt geweest als ik via de normale weg had betaald. Ik ging haast op de knieën van dankbaarheid.
Zo, morgen kijk ik hier nog wat rond en trek dan verder naar een autentieker panamees gebied, 120 km verderop. Geen foto's, die ga ik morgen weer maken.
-
16 April 2014 - 12:08
Ted:
Hola Rudolpho, of hoe ze jou daar ook noemen,
Heb net even je verhalen van de afgelopen week bijgelezen. Was zelf een weekje voor BankWiser in lentebloesemend Parijs en Brussel, toch net even anders dan het subtropische Nicaragua en Panama. Ik zie er naar uit met jou terug te blikken op je ervaringen in dat land van Sandino. Leuk om te lezen dat de Nica`s vol trots hun geschiedenis willen laten zien, nu de revolutionaire toerist schaars is geworden in dat land. Ook mooi om de foto`s te zien van sommige van die herkenbare plekken in de steden waar je bent geweest en van Ometepe. Ik realiseer me dat ik geluk heb gehad, want in de zo`n vijf a zes keren dat ik in Nicaragua ben geweest heb ik eigenlijk nooit een aardbeving meegamaakt, tenzij ik misschien net als jij die ene dag in Poneloya aan het starnd heb gelegen. Ik herinner me van de zee daar dat die levensgevaarlijk was, vanwege de van het starnd trekkende stromingen en ook dat daar twee met het sandinisme synpatiserende Nederlanders in de jaren tachtig zijn verdronken. Maar gelukkig lezen we dat jij al die spannende avonturen overleeft, en waarschijnlijk ook geen onnodige risico`s zult nemen. Ik wens je heel veel plezier in Panama en de hereniging met je geliefde(n).
Un gran abrazo,
Ted -
19 April 2014 - 00:19
Norbert:
Ha Ruud,
Ik leef en beef met je mee. Mooie verhalen dus. Ga zo door!
Norbert
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
