14 maart, Halali, Etosha NP

Zaterdag 14 maart, Etosha NP, Halili

Vanochtend een rondje gemaakt langs plekken waar ik gisteren ook geweest ben; vanmiddag ga ik een nieuw stuk rijden. Ik zag niet veel, maar wat ik zag was wel weer een onderdeel van de Big Five, de luipaard! Nou ja, gezien, ik zag iets wat erop leek net in de bosjes verdwijnen, maakte een foto en zag pas later op de foto dat het een luipaard was.... Telt dat? Verder wewer leeuwen, jawel! Op twee plekken nog wel en op de tweede gaven ze me de tijd om het gedrag van deze twee leeuwinnen eens te bekijken. Na een half uur was ik wel klaar: ze liggen, staan af en toe op, kijken wat rond, draaien zich om, en gaan dan weer liggen. Alleen toen ik vertrok kreeg ik van beide even de aandacht die ik zo nodig had.
Overigens merk ik dat ik het langzamerhand wel gezien heb. Je rijdt van waterpoel naar waterpoel, vindt meestal wel wat beesten onderweg, maar ik begin het punt van verzadiging te naderen. Ah, een rode hartebeest, oh, kijk, 200 zwartsnoetantilopen, o jee, een olifant, als die maar niet de weg op komt, och kijk, wel 100zebra's en waar gaan die allemaal naartoe? Heee, kudu's, lekkere steaks! Enzovoorts. Ik begin me een beetje te vervelen. Misschien onvoorstelbaar, maar toch. Verveling is een subroutine die bij mij tot slaap leidt en daar moet je toch mee oppassen met al die beesten om je heen. Het wordt tijd voor iets anders. Morgen ga ik nog een ronde doen door Erosha op mijn  weg naar de derde camping, Okakuejo. Maar de laatste dag, maandag, blijf ik niet in het park, maar ga ik iets anders doen. Als het kan/ mag, ga ik westwaarts het park uit en kom dan in Damaragebied en Kaokoland. Dan hou ik op met beesten kijken, hoewel die daar ook rondlopen (en het veel aardiger is om ze in het 'echte' wild tegen het lijf te lopen) en ga ik kennismaken met de bevolkingsgroepen die daar wonen, de Himba's, de Herrero's, de Damara enzovoort. Het is een groot, zeer dun bevolkt gebied met opnieuw weinig voorzieningen. En waar ik ook naar uitzie: heuvels, bergen! Het is hier overal zo plat als een dubbeltje, wel mooi, interessant plat, maar ook dat heb je op zeker moment gezien. En ik wil ook wel weer eens op eigen benen lopen en niet constant in de auto zitten. Enige nuancering: het is hier overal plat maar er  zijn in het Etosha NP twee heuvels en die heten de Helio Hills, omdat de Duitsers in het begin van de vorige eeuw een van de heuvels gebruikten om met behulp van een heliograaf ( zoek ik nog op) te communiceren met hun landgenoten in Namutomi. Toevallig, misschien geologisch gesproken niet,  staan die heuvels hier vlakbij deze camping. Geeft wat afwisseling.
Maar goed vanmiddag nog een ritje door de omgeving hier, morgen naar Okakuejo en overmorgen het park uit.
Het ziet ernaar uit dat er voorlopig geen berichten en foto's jullie kant opkomen. In het gebied waar ik heenga bestaat helemaal geen vorm van telecommunicatie. Maar maak je geen zorgen, met mij gaat het goed!
Mijn middagrondje leverde, naast tientallen voorbeelden van de Abdim ooievaar en één van de African Open bill (loopvogel waarvan de snavel eruitziet als een notenkraker), opnieuw een neushoorn op, verder niets bijzonders (...).