Van Managua naar Isla Omotepe
Blijf op de hoogte en volg Ruud
06 April 2014 | Nicaragua, San José del Sur
A dirty mind is a joy for ever. Zelfs als je weinig op hebt met dit aforisme, dan nog ontkom je er niet aan om bij de twee vulkanen die oprijzen uit het grootste zoetwatermeer van Midden en Zuid Amerika en die met elkaar verbonden zijn door een smalle landengte, onmiddellijk en ononderdrukbaar de associatie te krijgen met twee enorme vrouwenborsten. De technische mogelijkheden van mijncamera maakten het onmogelijk om deze
indruk in volle omvang met jullie te delen. Ik volsta met één borst.
Ik ben hier gisteren op de gehuurde motorfiets heen gereden via Masaya en Granada. Ik voeg met enige
aarzeling een foto toe, wetend dat ik een broertje heb die met zo'n plaatje van zijn grote broer wel raad weet...
Het was nog een heel gedoe om de transactie rond te krijgen. Het bedrijfje had geen betaalvoorzieningen voor credit cards en dus moest de betaling via Paypal. Ik was echter het password vergeten en Paypal was verbonden met
de card die nu geblokkeerd is en je hebt een goede card nodig om een nieuw password te regelen. Daar hadden ze nog niet over nagedacht en dus kwam ik in een woedend makende loop terecht. En omdat het ondertussen bij jullie weekend was kon ik ook telefonisch niets meer regelen bij Paypal en kon ik dus niet betalen. Ik kreeg de motor echter in goed vertrouwen mee!!! Dat was goed voor mijn ego en ik kon naar Omotepe!
Onderweg heb ik Masaya even bezocht, een leuke, kleurrijke, vrolijke, maar ook erg drukke stad waar, zoals overal hier, een blauwe walm van uitlaatgassen overheen ligt. Van de Nijmeegse verbondenheid met Masaya was weinig te merken en te zien en in de bar waar ik vroeg of ze Nijmegen kenden, wisten ze van niks. Hou me ten goede, ik was er maar even. Ik ben daarna door Granada heengereden maar niet afgestapt. Ondanks goede berichten in reisboeken was het historische centrum tamelijk verveloos en was het er, vanwege de zaterdagmarkt vreselijk druk. En met drukte heb ik het na vier enorme steden wel even gehad.
Ik reed op mijn motorfiets met een vaart van 70km/u over de transamericana naar het zuiden door een landschap dat uit alle kleuren dor, onvruchtbaar en mistroostig bruin bestond en, waar niet, dan was dat bruin verbrand en zwart geblakerd. Er komen hier zeer veel lokale bos- en veldbranden voor waar niets aan gedaan wordt. Lijkt me ook onmogelijk. De tamelijke mistroostigheid wisselde soms af met een armoedig dorpje waarin links en rechts mensen de producten uit hun tuin in onaantrekkelijke stalletjes te koop aanboden. Keek je over dit alles heen dan zag je in de verte bergen die er redelijk groen bijlagen maar ja, daar ging ik niet heen. Uiteindelijk kwam ik in San Jorge en de enige reden om daar te komen is om er met een bootje over te steken naar Isla Omotepe, kosten 95 cordoba (€2,55) voor motor en bestuurder voor een tocht van vijf kwartier. Omotepe is, voorzover ik dat nu weet, erg mooi en ontspannen. Er was me verteld dat het er toeristisch is maar daar heb ik toch andere 'beelden' bij. Je komt met een onooglijk en gammel scheepje aan in een haventje waar wel wat eettentjes zijn maar dat is het dan ook wel. Geen schreeuwerige reclames, geen oproepen om deel te nemen aan allerlei oneigenlijke activiteiten onder de naam toeristisch, geen verkopers die je van alles willen aansmeren. Heerlijk, dit bevalt me!
Vandaag ga ik een rondje om de beide vulkanen doen en een stuk wandelen. Ik heb al begrepen dat er twee oorzaken zijn waaraan toeristen hier doodgaan: ze donderen in de lava omdat ze geen gids meenemen óf ze verongelukken door te hard rijden op een motorfiets. Geen van beide ga ik doen. Lekker relaxed rondtuffen, af en toe een glaasje, een duik, een plas, een stukje wandelen, plaatje schieten, misschien met een gids mee, we zullen zien. Maar nu: een ontbijt dat steevast bestaat uit roerei, bonen of bonenpasta, gebakken banaan, tortilla's en koffie. Geen wonder dat mijn maag af en toe weerstand biedt!
indruk in volle omvang met jullie te delen. Ik volsta met één borst.
Ik ben hier gisteren op de gehuurde motorfiets heen gereden via Masaya en Granada. Ik voeg met enige
aarzeling een foto toe, wetend dat ik een broertje heb die met zo'n plaatje van zijn grote broer wel raad weet...
Het was nog een heel gedoe om de transactie rond te krijgen. Het bedrijfje had geen betaalvoorzieningen voor credit cards en dus moest de betaling via Paypal. Ik was echter het password vergeten en Paypal was verbonden met
de card die nu geblokkeerd is en je hebt een goede card nodig om een nieuw password te regelen. Daar hadden ze nog niet over nagedacht en dus kwam ik in een woedend makende loop terecht. En omdat het ondertussen bij jullie weekend was kon ik ook telefonisch niets meer regelen bij Paypal en kon ik dus niet betalen. Ik kreeg de motor echter in goed vertrouwen mee!!! Dat was goed voor mijn ego en ik kon naar Omotepe!
Onderweg heb ik Masaya even bezocht, een leuke, kleurrijke, vrolijke, maar ook erg drukke stad waar, zoals overal hier, een blauwe walm van uitlaatgassen overheen ligt. Van de Nijmeegse verbondenheid met Masaya was weinig te merken en te zien en in de bar waar ik vroeg of ze Nijmegen kenden, wisten ze van niks. Hou me ten goede, ik was er maar even. Ik ben daarna door Granada heengereden maar niet afgestapt. Ondanks goede berichten in reisboeken was het historische centrum tamelijk verveloos en was het er, vanwege de zaterdagmarkt vreselijk druk. En met drukte heb ik het na vier enorme steden wel even gehad.
Ik reed op mijn motorfiets met een vaart van 70km/u over de transamericana naar het zuiden door een landschap dat uit alle kleuren dor, onvruchtbaar en mistroostig bruin bestond en, waar niet, dan was dat bruin verbrand en zwart geblakerd. Er komen hier zeer veel lokale bos- en veldbranden voor waar niets aan gedaan wordt. Lijkt me ook onmogelijk. De tamelijke mistroostigheid wisselde soms af met een armoedig dorpje waarin links en rechts mensen de producten uit hun tuin in onaantrekkelijke stalletjes te koop aanboden. Keek je over dit alles heen dan zag je in de verte bergen die er redelijk groen bijlagen maar ja, daar ging ik niet heen. Uiteindelijk kwam ik in San Jorge en de enige reden om daar te komen is om er met een bootje over te steken naar Isla Omotepe, kosten 95 cordoba (€2,55) voor motor en bestuurder voor een tocht van vijf kwartier. Omotepe is, voorzover ik dat nu weet, erg mooi en ontspannen. Er was me verteld dat het er toeristisch is maar daar heb ik toch andere 'beelden' bij. Je komt met een onooglijk en gammel scheepje aan in een haventje waar wel wat eettentjes zijn maar dat is het dan ook wel. Geen schreeuwerige reclames, geen oproepen om deel te nemen aan allerlei oneigenlijke activiteiten onder de naam toeristisch, geen verkopers die je van alles willen aansmeren. Heerlijk, dit bevalt me!
Vandaag ga ik een rondje om de beide vulkanen doen en een stuk wandelen. Ik heb al begrepen dat er twee oorzaken zijn waaraan toeristen hier doodgaan: ze donderen in de lava omdat ze geen gids meenemen óf ze verongelukken door te hard rijden op een motorfiets. Geen van beide ga ik doen. Lekker relaxed rondtuffen, af en toe een glaasje, een duik, een plas, een stukje wandelen, plaatje schieten, misschien met een gids mee, we zullen zien. Maar nu: een ontbijt dat steevast bestaat uit roerei, bonen of bonenpasta, gebakken banaan, tortilla's en koffie. Geen wonder dat mijn maag af en toe weerstand biedt!
-
07 April 2014 - 01:27
Norbert:
Ha Ruud,
Koud terug uit de Ardennen (hard gewerkt, goed verdiend!) lees ik jouw verhalen over corruptie, bureaucratie en ander ongerief. Mooi zo. Dat houdt je toch lekker bezig tijdens zo'n uitstapje op je eentje. En ja, als HD-rider kan ik me associaties van vulkanen met bovengemiddelde tieten wel voorstellen. Maar dat jij je na alle stoere verhalen op zo'n brommertje laat fotograferen... sorry, woorden schieten nu even tekort. Behalve deze dan: goeie reis verder! -
07 April 2014 - 14:42
Louis:
Ha Ruud,
Het blijven mooie verhalen. Je hebt al heel wat beproevingen doorstaan. Knap! Over de foto zal ik maar niks zeggen haha.. Groetjes, Louis
-
07 April 2014 - 22:50
Sylvia:
Hoi Ruud,
Prachtige foto van jou op die motor!
En ja, het leven van een toerist gaat niet over rozen! Wat een gedoe met oa bankpasjes en zo.
Maar het ziet er weer erg mooi uit daar!
Had je op die Hacienda twee dagen geleden nou nog paard gereden? Ik wacht nog steeds op een foto van jou te paard!
Ben ik erg benieuwd naar.
Tot gauw, kus van je zus sylvia -
08 April 2014 - 09:05
Ruud:
Ha zus, Bij mijn verslag van 3 april zit een prachtige foto van mij te paard! Groetjes, Ruud
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
