Bocas de Torro

Vandaag ben ik naar Bocas del Torro gereden, een eilandengroep in de Caribean in het noordoosten van Panama tegen de grens met Costa Rica aan: snorkelparadijs, tropische eilandjes en unieke flora en fauna. Terug in het hotel gisteren had ik besloten dat niet te doen. Ik was bang voor dezelfde ervaring als in Boquete. Vannacht heb ik dat kennelijk nog eens heroverwogen want vanmorgen stond mijn besluit vast: je waagt het erop, het is vier uur rijden en misschien kom je hier nooit meer.
Nou, het was een werkelijk prachtige weg hierheen, bergen, heuvels, groene regenbossen met een geheel andere flora dan aan de pacific en af en toe een klein dorpje met woningen op palen, vanwege die caribean. Jammer was dat het weer nog steeds slecht is: regen en mist en dat laatste beperkte het uitzicht danig. Maar! Ik moet dezelfde weg terug, dus wie weet? En dan kom je uiteindelijk in Almirante waar de ferry's vertrekken naar het hoofdeiland en dan blijkt dat iedereen in Panama op tweede paasdag gewoon weer werkt (ik weet het want ik nam een lifter mee naar zijn werk, tweede paasdag kennen ze niet) behalve de ferry's! Die hadden vandaag vrij. Ik wilde perse naar het eiland, ik had niet voor niets vanmorgen nog een kamer geboekt en dus heb ik de auto daar op een parkeerterrein gezet, mijn spullen gepakt en de watertaxi naar het eiland genomen. Was het al die moeite waard? Het voorlopige antwoord: nee. Het plaatsje Bocas is een aaneenrijging van bouwvallige hostels (voor de bp-ers), matige restaurantjes (die schaamteloos hamburgers en continental breakfasts en in het beste geval pizza's aanbieden) en shabby reisbureautjes die allemaal dezelfde duurgeprijsde unieke snorkelervaringen, onwaarschijnlijke duikbelevenissen en bezoeken aan eenzame strandjes beloven (waar je dan dus wel met een bootvol aankomt!). Veel backpackende meisjes met heel witte benen die kennelijk rechtstreeks hier uit hun nog frisse thuisland worden ingevlogen, links en rechts een leeftijdgenoot, wat overjarige hippies die hier tijdens een reis zijn blijven hangen en eilandbewoners die met elkaar op maximaal volume communiceren en groeten - het zal wel vaak stormen. Voeg daaraan toe dat de prijzen hier veel te hoog zijn en de voorlopige conclusie is: foute keus geweest! Maarrr de reis hierheen was prachtig enne...morgen huur ik een fiets en ga ik het eiland bekijken. Ik ben benieuwd! Ook Bocas krijgt de kans die het verdient! Hoe dan ook, overmorgen ben ik met de eerste watertaxi weer vertrokken!