Dagje safari en afscheid
Blijf op de hoogte en volg Ruud
11 Februari 2015 | Indonesië, Tabata
Dinsdag 10 februari
De fietstocht zit er dus op. Ik stuur nog een foto die het vertrek laat zien vanaf de voet van de Kilimanjaro. Dat vond ik een van de landschappelijke hoogtepunten van de hele fietstocht. Vandaar.
Terwijl het grootste deel van de groep deze dag blijft rondlummelen en uitrusten op de Resort en enkelen een wandeltocht ondernemen door Hell's gate, een mooie kloof in de buurt, ben ik met zes andere mannen een safari gaan maken in Lake Nakuru NP. Hoewel je zuinig moet zijn op je superlatieven, wil ik hier toch wel een gebruiken: een fenomenale beleving. Het is een gigantisch groot park rondom een zoutwatermeer, met nogal wat heuvels eromheen waardoor prachtige vergezichten ontstaan. Op een ervan, Out of Africa viewpoint, hebben we geluncht. Zie foto's. Het park kent een soort opvang voor witte neushoorns waarvan we er 8 gezien hebben, naast honderden buffels, zebra's, grote gazelles, bavianen, impala's, flamingo's, pelikanen en enkele ( voor mij) onbekende maar erg mooie vogels. Je moet je voorstellen dat je vanaf bepaalde punten onderweg over de ruggen van neushoorns, buffels en zebra's uitzicht hebt op een meer met daarin grote kolonies flamingo's en pelikanen. Fenomenaal dus. Ik reken op meer van zulke hoogtepunten tijdens mijn reis. Olifanten en gnoes heb je in mijn opsomming gemist, die zijn hier niet, leeuwen en een enkele luipaard wel, maar die lieten zich vandaag niet zien.
Daarna zijn we rechtstreeks naar het slotdiner van Epe Fietst Voor Water gereden. Dat vond plaats in de Lodge van Karen Blixen, de schrijfster van het boek Out of Africa. Onbekend is of ze is binnengelopen door het boek of door de inkomsten van het boek, maar dat ze dat is staat buiten elke twijfel. Zelfs de straat waaraan de Lodge gelegen is heeft haar naam. Er is geregeld dat ik vanaf dat punt naar mijn hotel gebracht wordt terwijl de rest en mijn zoon in bus en jeeps stapt. Het afscheid is emotioneler dan ik verwacht had en niet alleen omdat ik afscheid moet nemen van Patrick: 750 km met elkaar afzien schept een band. Het was een clubje leuke, hartelijke mensen, met een aantal uitschieters.
Terwijl zij op weg ziijn naar het vliegtuig brengt een chauffeur me naar mijn hotel in hartje Nairobi, een tocht van anderhalf uur vanwege de enorme verkeerschaos van Nairobi. Zal blij zijn als ik daar morgen uit ben. De wekker staat op 5.00u want om 5.30u komt de taxi die me naar de bus brengt.
De fietstocht zit er dus op. Ik stuur nog een foto die het vertrek laat zien vanaf de voet van de Kilimanjaro. Dat vond ik een van de landschappelijke hoogtepunten van de hele fietstocht. Vandaar.
Terwijl het grootste deel van de groep deze dag blijft rondlummelen en uitrusten op de Resort en enkelen een wandeltocht ondernemen door Hell's gate, een mooie kloof in de buurt, ben ik met zes andere mannen een safari gaan maken in Lake Nakuru NP. Hoewel je zuinig moet zijn op je superlatieven, wil ik hier toch wel een gebruiken: een fenomenale beleving. Het is een gigantisch groot park rondom een zoutwatermeer, met nogal wat heuvels eromheen waardoor prachtige vergezichten ontstaan. Op een ervan, Out of Africa viewpoint, hebben we geluncht. Zie foto's. Het park kent een soort opvang voor witte neushoorns waarvan we er 8 gezien hebben, naast honderden buffels, zebra's, grote gazelles, bavianen, impala's, flamingo's, pelikanen en enkele ( voor mij) onbekende maar erg mooie vogels. Je moet je voorstellen dat je vanaf bepaalde punten onderweg over de ruggen van neushoorns, buffels en zebra's uitzicht hebt op een meer met daarin grote kolonies flamingo's en pelikanen. Fenomenaal dus. Ik reken op meer van zulke hoogtepunten tijdens mijn reis. Olifanten en gnoes heb je in mijn opsomming gemist, die zijn hier niet, leeuwen en een enkele luipaard wel, maar die lieten zich vandaag niet zien.
Daarna zijn we rechtstreeks naar het slotdiner van Epe Fietst Voor Water gereden. Dat vond plaats in de Lodge van Karen Blixen, de schrijfster van het boek Out of Africa. Onbekend is of ze is binnengelopen door het boek of door de inkomsten van het boek, maar dat ze dat is staat buiten elke twijfel. Zelfs de straat waaraan de Lodge gelegen is heeft haar naam. Er is geregeld dat ik vanaf dat punt naar mijn hotel gebracht wordt terwijl de rest en mijn zoon in bus en jeeps stapt. Het afscheid is emotioneler dan ik verwacht had en niet alleen omdat ik afscheid moet nemen van Patrick: 750 km met elkaar afzien schept een band. Het was een clubje leuke, hartelijke mensen, met een aantal uitschieters.
Terwijl zij op weg ziijn naar het vliegtuig brengt een chauffeur me naar mijn hotel in hartje Nairobi, een tocht van anderhalf uur vanwege de enorme verkeerschaos van Nairobi. Zal blij zijn als ik daar morgen uit ben. De wekker staat op 5.00u want om 5.30u komt de taxi die me naar de bus brengt.
-
12 Februari 2015 - 15:27
Bart:
Hé Ruud,
je hebt het gehaald, dus! Geweldig! (niet dat ik daar aan twijfelde, maar toch)
Kan me van de overweldigende landschappen wel wat voorstellen.
Lake Nakuru zijn wij ooit ook geweest, er loopt daar een soort marmot rond die (volgens onze gids) net zoveel botten heeft als een olifant. Later hoorden we dat het meer ernstig aan het opdrogen was, door jarenlang gebrek aan water.Maar dat is nu weer beter?
En ja, wat je Dar es Salaam verhaal betreft: dit zal nog wel een poosje zo verder gaan, dit is Afrika!
Susses, en Zanzibar is ook erg de moeite waard!
Het beste met je humeur! -
12 Februari 2015 - 18:42
Frans Arts:
Hoi Ruud,
Hartelijk dank voor je prachtige verhalen, zo echt dat ik het gevoel
krijg zelf een onderdeel van je reis te zijn.
Wens je nog veel reisplezier en een veilig vervolg.
Groeten Frans
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
