Van Fairlie naar Christchurch en Okaroa

31 januari. Eerste stop vandaag was in Geraldine. Daar ontdekte ik dat ik mijn strandstoel had laten staan op de camping in Fairlie. Dat was ca 50 km terug en daar had ik geen zin in. De laatste week dan maar zonder luie stoel. Daar heb ik toch ook nog nauwelijks in gezeten vanwege het weer. Ik ben ondertussen kwijtgeraakt: 1 sok, 1 theedoek, 1 shirt, 1 espressoapparaat. Eigenlijk valt dat nog wel mee.
Verder vonden ze in Geraldine dat ik de scenic route moest volgen naar Christchurch.  Nou daar was weinig scenic aan, heel erg saai. De aangekondigde Alp views beperken zich tot een glimp van de toppen, heel ver weg. Alleen als je in de buurt van Christchurch komt zie je de toppen van de McArthur Pass vlakbij. Ik vermoed dat commerciële overwegingen voor het ontstaan van die scenic route hebben gezorgd. Dan is de eigenlijke weg naar Christchurch  vrij van die langzaam voortkachelende  stoet toeristencampers.
Christchurch is diep triest. Ik werd met veel enthousiasme naar het plaatselijke museum toegepraat maar ik wilde naar de Art Gallery die erg goed aangeschreven staat. Siri had dat volgens mij al wel gezegd, maar hoorde ik het daar nogmaals: Dicht omdat de achterkant door de aardbeving ontmanteld was. Heropening kon nog wel anderhalf jaar duren. Dat andere museum staat vol met Maoricultuur, dinosaurussen, info over de zuidpoolexpedities van Scott en van Anderson, de gouden crossmotor van Ivan Maugser, een oud internationaal kampioen, een modeshow met extravagante kleding, Aziatische kunst, alle vogels van NZ, meubels uit de 19e eeuw, etc, etc, een bijzonder allegaartje was het, overzichtelijk  uitgestald, dat wel. Ik heb daar een uurtje rondgekeken en ben toen naar het centrum gegaan of wat daarvan over is. De puinzooi is opgeruimd  maar overal zijn kale plekken en veel huizen en hoge gebouwen die wel overeind staan zijn afgezet met hekwerk en weer andere gebouwen hebben een papier óp de deur waarop  staat dat de ruimte alleen betreden mag worden als dat perse nodig is. Op een van de open plekken hebben de gedupeerde middenstanders de gelegenheid gekregen hun nering voort te zetten in portacabins. Wat een ongelooflijke schade is daar aangericht en dan zie ik nog alleen maar de voorkant. Zie foto's.
De schoonheid zat vandaag in de staart. Ik ben van Christchurch doorgereden naar Banks Peninsula, een schiereiland onder Christchurch. In het eerste plaatsje aan de kust, Lyttelton, ook nog aardbevingsschade. Daarna opnieuw in een onbeschoft mooie omgeving terechtgekomen op mijn weg naar Akaroa, de grootste plaats op het schiereiland. Ik heb dat niet gehaald want ik zit nu op een kleine camping in de Okains Bay, vlak aan zee.
Morgen naar Akaroa en omgeving, daarna  rij ik naar Kaikoura Peninsula, zo'n  150km naar het noorden.
Het weer? Vandaag was het weer pet, harde wind en koud. Maar ik bent om 6.00pm op deze camping aangekomen en sindsdien is het windstil en heerlijk zacht. Het is de eerste avond dat ik nog om 10.00pm buiten kan zitten!