Van Okarito naar Makarora

17 januari Vanmorgen was ik om 8.30am bij de Franz' Josef gletsjer. Het was nog heerlijk rustig en ik heb een wandeling gemaakt naar de voet van de gletsjer. Indrukwekkend hoor, zo'n ijsmassa. Toen ik terugliep kwamen er busladingen mensen aanlopen en vlogen een aantal helicopters boven mijn hoofd. Erg irritant. Daarna ben ik doorgereden naar Fox, daar ligt de andere gletsjer. Ik liep het VC in en trof daar een jongeman aan wie ik vroeg wat eigenlijk zo'n helikoptervlucht kostte. Hij gaf me prijzen variërend van 100 tot 375 dollar en zei dat ik op moest schieten, er vertrok er een over vijf minuten. De mooiste en langste was uiteraard ook de duurste dus ik zei dat ik dat niet uit wilde geven maar wel een lager bedrag, voor een kortere vlucht. Direct bood hij mij de duurste trip aan voor de door mij gewenste prijs, omdat die vlucht sowieso zou vertrekken. Die was maar gedeeltelijk volgeboekt en toen kon ik niet meer nee zeggen... Niet erg principieel, ik weet het. 
Zo'n ding is daar niet veel groter dan een volwassen libelle en je kunt werd met zijn vieren in, de chauffeur niet meegeteld, het was spectaculair: we vlogen over de beide gletsjers en na een stop op een sneeuwvlakte op 2200 meter, zie foto, hebben we Mt Cook (de hoogste bg van NZ) en de Mt Tasman gerond. 
Ik denk dat ik de hele tocht met open mond heb gezeten: onder je de grillige vormen van de enorme gletsjers met diepe kloven erin en om je heen de besneeuwde toppen van de Zuidalpen met overal meren en meertjes in alle kleuren groen en azuurblauw. Tranen in de ogen kreeg je ervan, zo mooi was het. Dat had ik niet willen missen, zeker niet met  die korting van 100 dollar. Voor wie zit te rekenen: de tocht kostte me ongeveer 160 euro. Maar nu heb ik dus een hangbrug gedaan en een helikoptervlucht gemaakt. Blijft over: sky diven (heel populair hier) en bungelend jumpen (in NZ uitgevonden). De chauffeur vertelde me onderweg dat je in Jackson Bay lekker kon eten. Dus ik had nog een reden daárheen te gaan. Het was vanaf Haast een omweg van 46 km heen en weer, maar ik heb heerlijk gegeten (fish en chips, hier uitgesproken als fush  'n chups) in een tot de verbeelding prekende ambiance. Zie foto. Bij Jackson Bay houdt de weg op en daarmee de mogelijkheid naar het zuiden te reizen langs de kust. Iets lager beginnen namelijk de fjorden. 
Na wat foto' s geschoten te hebben, ben ik toch maar doorgereden in de richting van Wanaka (wat is dat toch? Enerzijds behoefte aan rust en bezinning, het andere moment geen rust in je lijf om ergens  langer te blijven?) Maar opnieuw een mooie rit. Als je de Haast Pass over bent kom je in een landschap dat steeds weider wordt met links en rechts hoge besneeuwde toppen, om de haverklap enorme watervallen en naar mate je in de buurt van Wanaka  komt, rij je langs een prachtig meer waarvan het water bijna turquoise paars is, misschien wel door het contrast met het groen, er overal omheen.
Nu zit ik dit te schrijven o een DOC ten zuiden van Makarora, zo'n 40 km van Wanaka. De camping ligt aan het Lake Wanaka. Ik heb nog steeds geen Vodafone bereik en, zeker hier, ook geen internet. Morgen ga ik mijn weblog opdaten in Wanaka.
Het weer? Prachtig, alleen over het meer waait een straffe wind die mijn busje heen en wet doet schudden.