Jackson Hole / Grand Tetons

Een rustig dagje dat begon met een lichte kater. De was gedaan, de weblog gefatsoeneerd en de laatste foto's geupload, aan de dame van het motel verteld dat ik nog een nacht ga blijven en ontbeten op mijn kamer. Mijn allerbriljantste schoonzoon gebeld voor wat tips over het wegzetten van bestanden op mobile me. En tegen elven ben ik vertrokken voor een ritje van ca 120 mijl heen en terug naar Dubois over een scenic driveway. Ondertussen heb ik er trouwens 1700 miles opzitten, zo'n 2300 km. Kan de Harley meteen voor de 2500 miles beurt onder het mes als ik weer in Denver ben.
Het wordt een beetje eentonig maar het was opnieuw koud en van de scenic drive bleef weinig over omdat links en rechts van de weg hoge sneeuwwallen lagen. Bovendien sneeuwde het op de pas en dat is geen pretje op een motorfiets. Ik was in ca anderhalf uur in Dubois, een dorp van 600 inwoners en een gasstation maar.... sinds vanmorgen is de electriciteit uitgevallen, meneer en we hadden dat aan het begin van de weg moeten laten afficheren en het gaat tot een uur of zes vanavond duren en zonder electriciteit kan een pomp niet pompen. En zonder gas kan ik niet rijden. Gelukkig trof ik bij het pompstation de dorpsmakelaar die me voor een redelijk bedrag wel een ranch wilde verkopen (ik kreeg zijn kaartje!) en me gratis wel wat benzine kon leveren. Met mijn eigen reserve gallon moest het lukken om terug in Jackson te komen. Na een uur of anderhalf en twee grote koffies om op te warmen kon ik terug naar Jackon Hole. Ik zag op tegen de terugrit op, kou, mist, sneeuw, maar het viel erg mee. Terug in de bewoonde (nou ja) wereld gauw getankt en nog een ritje gemaakt door een gebied dat bekend staat om de vele moose. Ik weet haast zeker dat ik er een gezien heb. Wat iik in ieder geval gezien heb zijn bisons en niet een paar. Degenen die de bisons afschoten (waaronder die kwast van een Buffalo Bill) om de Indianen van hun leeftocht te beroven, hebben hun werk niet goed gedaan.
Ik wilde weer eten en drinken bij Tai me up maar wat een teleurstelling: het restaurant is op zondag gesloten. Toen maar Amerikaans gegeten bij een Mexicaanse onderneming waarvan de baas na zijn maaltijd niet zijn mond afveegde met een servet maar zijn tanden. Een bijzonder gezicht.
Vanavond bijtijds naar bed, morgen nog even bij de Harley dealer langs voor wat Harly spulletjes en daarna naar het zuiden! Alwaar het hopelijk warmer is. Ik geef de hoop niet op.
Ik vind het ontzettend leuk om van jullie berichtjes te krijgen. Dat geeft een warm gevoel en maakt dat ik me minder ver van jullie weg voel dan het aantal kilometers doet vermoeden. Trouwens het schrijven van deze teksten compenseert enigszins mijn behoefte om wat je meemaakt en ziet direct met iemand te kunnen delen. Dat maakt het missen wat makkelijker en zorgt in ieder geval dat ik - tot nu toe! - geen last van heimwee heb.
Heel erg bedankt voor de leuke en lieve reacties en laat er vooral nog veel meer komen! Dat ik er niet op reageer komt alleen doordat ik mijn handen al vol heb aan het bijhouden van deze weblog. Misschien komt dat nog als ik dat werk een beetje onder de knie heb.