Van Show Low naar Socorro

Mijn schatting van gisteren over de grootte van Show Low was erg conservatief. Ik denk dat Parijs eerder in de buurt komt dan Nijmegen. Ik ben drie kwartier bezig geweest om het bebouwde gebied uit te rijden. Alleen al de campintg heeft zo’n omvang dat toiletbezoek per fiets zo ongeveer een dagtaak is. Show Low is eigenlijk een bos vol met gebouwen. Soms kom je een stel vrijstaande woningen tegen, dan weer een tankstation, dan weer een General Store, een Dollar General, een Thrifty, Wendy’s, Dairy’s, Taco Bell. KFC, Mekdrek, of hoe ze allemaal ook mogen heten. Ik heb me zelden zo neerslachtig voelen worden als bij het doorkruizen van dit staddorp. Zoveel lelijks hebben ze zelfs in Nieuwegein niet bij elkaar verzonnen en dat is toch heeeeeel erg. Ben je de ‘bebouwde kom’ eenmaal uit dan rij je eindeloos door bos en als het dan wat opener, droger en woestijnachtiger wordt, zit je, jawel, plotseling in een Indianenreservaat. In dit geval voor de Apachen. Bizar is wel dat je vervolgens ergens onderweg in een stadje een standbeeld tegenkomt voor al die dappere trekkers die de Indiaanse oorlogsstammen getrotseerd hjebben….Wat een dubbelhartigheid.
Ik wilde naar Socorro in Nieuw Mexico. Dat stadje leeksgroot genoeg om te verwachten dat er een HD dealer zit want de motorfiets is aan een volgende kleine beurt toe. Hij heeft er samen met mij, zonder ook maar een keer te klagen, 5000 mijl opzitten. Ik heb dat wel anders meegemaakt en na minder kilometers.. En als je je dan zo gedragen hebt, dan mag je wel een fijne beurt hebben, nietwaar?
Toen ik de grens me Nieuw Mexico naderde kwam er een behoorlijke rook opzetten vanuit het zuiden. Kennelijk was daar een bosbrand en niet zo’n kleintje want ik schat dat ik zo’n 40 mijl door die rook gereden heb. Daarna klaarde het op. Het was een lange rit naar Socorro en op de foto’s zie je wat ik aan dorpen tegenkwam. Ik had gehoopt in Omega te lunchen maar helaas…. Vervolgens kwam ik door Pie Town maar ik had geen zin in taart. En in Magdalena had ik een bereik. Wat opvalt is de armoede in dit deel van Nieuw Mexico. Ze moeten het er vooral hebben van koper en olie en daar verdienen maar weinig mensen heel veel geld aan. Dat is trouwens elders niet anders maar daar zijn dan ook nog wel eens andere inkomstenbronnen. Hier nauwelijks.
Tegen de tijd dat ik in Socorro kwam was de temperatuur gestegen tot zo’n 32 graden. Heerlijk. Alleen jammer dat er geen motel met swimming pool was. Daar staat tegenover dat ik in Motel Sanders 33 dollar betaal, inclusief tax, internet, een koelkast en een föhn.
Socorro blijkt overigens geen HD dealer rijk te zijn. Daarvoor moet ik naar het uiterste zuiden, naar El Paso. Belooft een mooie weg morgen.
En heeft Socorro wat te bieden? Jawel, een bruizend centrum zie foto, een lokale bar met erg lekker bier, zie foto, een theater, pas gerestaureerd, zie foto, twee liquorstores, een tuinbeeldenwinkel met heilighartbeelden en, voor wie minder gelovig of dat op een andere manier is, UFOmannetjes, want daar hebben ze hier wat mee. In de buurt ligt het UFOmuseum. Helaas voor de nieuwsgierigen onder jullie, ga ik daar niet heen. Ik ga naar een natuurreservaat en naaar de White Sands morgen.
O ja, eten doe ik in het enige niet-keten restaurant van Socorro, de Bistro aan het dorpsplein. En dat ga ik nu doen.

Een epiloog, dit moet ik toch even kwijt: ik heb net gegeten in de Bistro van Socorro.En zoals wel vaker ben ik weer vreselijk verrast. Het ziet er allemaal van buiten niet uit (zie foto’s) maar als je dan zo’n restaurant binnenstapt dan oogt het allemaal veelbelovend. En dat blijft het niet. Ik begon met een biertje waarvan de barkeeper zei dat die hoppig was. Hij overdreef niet, zelden hop zo heerlijk geproefd in mijn bier; ik kreeg een heerlijke gekruide olijfolie met lekker brood, een salade met garnalen en een ribeye van 10 ounzes, (net te veel) en een wijn..ah, een CS uit California. Ik heb me beheerst wetend dat ik hier in mijn motelkamer ook nog wat lekkers had staan, ook een CS, een Redwood Creek uit Claifornia (-;
Denken jullie vooral niet dat ik afzie…
En wat kost dat allemaal wel niet, hoor ik sommigen denken, wel, bij de huidige dollar/euro koers: 21 euro met tip…
Bovendien leverde dat etentje me nog een mooie tip op: mijn buurman aan de bar – je kunt soms in restaurants aan de bar eten en dat is prettig want dan word je dus niet alsmaar aangestaard - wist me te melden dat er in Las Cruces ook een HD dealer zit. Dat is prettig want in Las Cruces wonen 150.000 mensen en in El Paso anderhalf miljoen. En Las Cruces is mooi en ligt dichterbij.